کد مطلب:69613 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259

امـام ضـمن دوری از هر گونه مسئولیت و پرهیز از مخالفت علنی بااقدامات خلفا، وقت خویش را صـرف تـعـلیـم و تـربیت شاگردان و پیروان خویش می نمود. شیعیان مخلص آن حضرت در هر زمـان مـمـكـن، از محضر ایشان علم می آموختند. امام كه سینه ای لب ریز از معارف الهی داشت، هر كـدام از شـاگـردان را در زمـیـنـه ای كـه مـسـتـعـد مـی دیـد پـرورش ‍ مـی داد. بـه طـور مـثـال كـمیل بن زیاد نخعی، شب های زیادی تا صبح در محضر امام بود و امام آموزه های عرفانی در قـالب دعـا و نـیـایـش بـه ایـشـان مـی آمـوخـتـنـد كـه نـمـونـه آن دعـای كمیل است.

سـلمـان، عـمـار یـاسـر، عـبـدالله بـن عباس، عبدالله بن مسعود،...از شاگردان ویژه آن حضرت بودند